De heilige Titus Brandsma wordt op 23 februari 1881 geboren als Anno Sjoerd Brandsma, in het Friese Oegeklooster. In 1909 wordt pater Titus hoogleraar aan het Groot Seminarie van de Karmelieten in Oss. In 1923 wordt hij benoemd tot professor aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen, waar hij later ook als Rector Magnificus wordt aangesteld. Naast zijn dagelijks werk als priester, monnik en professor schrijft hij veel in dagbladen en wetenschappelijke tijdschriften. Veel heeft hij gepubliceerd over Theresia van Avila, en is hij een van de grootste kenners van de Nederlandse mystieken. Ook werkt hij mee aan de emancipatie van de katholieke Nederlanders.

De kerk werd in de jaren 1921 en 1922 gebouwd, in opdracht van toenmalig bouwpastoor J.A. Annegarn (1878-1955) en naar een ontwerp van architect Jan Stuyt (1868-1934). Deze had zich laten inspireren door de Duitse kerkarchitectuur en koos voor een bakstenen kruisbasiliek in neoromaanse stijl. Bij een eerste aanblik vallen de twee identieke torens op, die gescheiden worden door een driehoekige gevelplaat (tympaan), met daarin een mozaïek afbeelding van de Heilige Familie en aan weerskanten de Alpha en Omega. Direct boven de hoofdingang zijn in het boogveld – eveneens van mozaïek - twee drinkende herten afgebeeld, die zich tegoed doen aan de levensbron.

Wie tussen twee opvallende pylonen de hardstenen bordestrap betreedt, om vervolgens de kerk binnen te gaan, wordt bijna overvallen door een veelvoud aan opmerkelijke elementen. Allereerst nodigt het middenpad onmiddellijk uit om de tred naar voren te vervolgen, derhalve de vele afbeeldingen vooraan beter te kunnen bekijken. Onderweg wordt de aandacht ongetwijfeld getrokken door de geblokte bogen die de kerk rijk is, en door de elf lichtarmaturen, waarvan enkele zijn voorzien van een verwarmingselement. Dat deze lichtbronnen in een later stadium van het bestaan van de kerk zijn aangebracht moge – gezien de afwijkende architectonische stijl - duidelijk zijn.

Van gedachten wordt ook gewisseld in de ontmoetingsruimte, achterin de kerk, alwaar men onder het genot van een kop koffie of thee na kan praten over de viering, die mogelijk even tevoren bezocht werd. De ruimte wordt afgeschermd door enkele kasten, waarin zich onder andere een bibliotheek bevindt, alsmede een voorraad handwerkmaterialen. Deze laatste worden regelmatig gebruikt door handvaardige parochianen, die daarmee het aangename met het nuttige combineren. Enige nijverheid van dien aard wordt permanent tentoongesteld in dezelfde ontmoetingsruimte, alwaar enkele pilaren worden gesierd met vaandels van het ‘Aartsbroederschap van de H. Familie’ en van het ‘R.K. Zangkoor Jubilate Deo’.